ผู้ที่ฝึกตนแล้ว ประเสริฐที่สุด
ทนฺโต เสฎฺโฐ มนุสฺเสสุ อ่านว่า ทันโต เสดโฐ มนุดเสสุ
เมื่อใจไม่สงบ ย่อมอยู่เป็นทุกข์
ปสฺสทฺธิยา อสติ ทุกฺขํ วิหรติ อ่านว่า ปัดสัดทิยา อะสะติ ทุกขัง วิหะระติ
ผู้มีความสงบใจ ย่อมอยู่เป็นสุข
อุปสนฺโต สุขํ เสติ อ่านว่า อุปะสันโต สุขัง เสติ
วันคืนเคลื่อนคล้อย อายุเหลือน้อยลงทุกที
อายุ อปฺปตรํ สิยา อ่านว่า อายุ อัปปะตะรัง สิยา
อย่าเผลอไปตามกระแสจิต
มา จิตฺตสฺส วสํ คมิ มา อ่านว่า จิดตัดสะ วะสัง คะมิ
ควรมีความเสียสละเป็นหลักมั่นอยู่ในใจ
จาคาธิฏฺฐาโน อ่านว่า จาคาทิดถาโน
จงดูแลตน อย่าให้ตนเดือดร้อน
อตฺตานุรกฺขี ภว มา อฑยฺหิ อ่านว่า อัดตานุรักขี ภะวะ มา อะทัยหิ
ผู้มีสติ โชคดีอยู่เสมอ
สติมโต สทา ภทฺทํ อ่านว่า สติมะโต สะทา ภัททัง
ตำหนิตนเองเพราะเหตุใด ไม่ควรทำเหตุนั้น
ยทตฺตครหิ ตทกุพฺพมาโน อ่านว่า ยะทัดตะคะระหิ ตะทะกุบพะมาโน
ควรพูดแต่คำไพเราะ และมีประโยชน์
สณฺหํ คิรํ อตฺถวตึ ปมุญเจ อ่านว่า สัณหัง คิรัง อัตถัวะติง ปะมุญเจ