ทำสิ่งใดได้ ค่อยพูดถึงสิ่งนั้น
ยญฺหิ กยิรา ตญฺหิ วเท อ่านว่า ยัญหิ กยิรา ตัญหิ วะเท
การใดเป็นประโยชน์และดี การนั้นแลทำได้ยาก
หิตญฺจ สาธุญจ ปรมทุกฺกรํ อ่านว่า หิตัญจ สาธุญจะ ปะระมะทุกกะรัง
การที่ไม่ดีและไม่เป็นประโยชน์แก่ตน ทำง่าย
สุกรานิ อสาธูนิ อหิตานิ อ่านว่า สุกะรานิ อะสาธูนิ อะหิตานิ
พึงประกอบการค้าขาย โดยชอบธรรม
ปโยชเย ธมฺมิกํ โส วณิชฺชํ อ่านว่า ปะโยชะเย ธัมมิกัง โส วณิดชัง
พึงขวนขวาย ในเป้าหมายของตน
สทตฺถปสุโต สิยา อ่านว่า สะทัตถะปะสุโต สิยา
คนเราจะเลว เพราะการกระทำ
กมฺมุนา วสโล โหติ อ่านว่า กัมมุนา วะสะโล โหติ
ไม่พึงปรารถนาความสำเร็จแก่ตน โดยไม่ชอบธรรม
น อิจฺเฉยฺย อธมฺเมน สมิทฺธิมตฺตโน อ่านว่า นะ อิจเฉยยะ อะธัมเมนะ สมิทธิมัตตะโน
พึงทำหน้าที่ให้สุจริต
ธมฺมํ จเร สุจริตํ อ่านว่า ทัมมัง จะเร สุจะริตัง
ให้ข้าว ชื่อว่าให้กำลัง
อนฺนโท พลโท โหติ อ่านว่า อันนะโท พะละโท โหติ
ความผิดของตน เห็นยาก
อตฺตโน ปน ทุทฺทสํ อ่านว่า อัตตะโน ปะนะ ทุททะสัง