ความอยาก เป็นเหตุเกิดของความทุกข์
ตณฺหา ทุกฺขสฺส สมฺภวํ อ่านว่า ตัณหา ทุกขัสสะ สัมภะวัง
ผู้ไม่มีที่พึ่ง ย่อมอยู่เป็นทุกข์
ทุกฺขํ อนาโถ วิหรติ อ่านว่า ทุกขัง อนาโถ วิหะระติ
ความอยากได้ ไม่มีที่สิ้นสุดเลย
อิจฺฉา หิ อนนฺตโคจรา อ่านว่า อิดฉา หิ อะนันตะโคจะรา
ผู้กล้าควรสละทรัพย์อวัยวะและชีวิต เมื่อระลึกถึงธรรม
องฺคํ ธนํ ชีวิตญฺจาปิ สพฺพํ อ่านว่า อังคัง ธะนัง ชีวิตัญจาปิ สัพพัง
เมื่อให้ บุญก็เพิ่มขึ้น
ททโต ปุญฺญํ ปวฑฺฒติ อ่านว่า ทะทะโต ปุนยัง ปะวัดทะติ
สิ่งที่ทำแล้ว จะทำกลับคืนไม่ได้
กตสฺส นตฺถิ ปฏิการํ อ่านว่า กะตัดสะ นัดถิ ปะติการัง
ความโลภ เป็นอันตรายต่อทุกสิ่ง
โลโภ ธมฺมานํ ปริปนฺโถ อ่านว่า โลโภ ธัมมานัง ปะริปันโถ
บัณฑิต แม้มีทุกข์ ก็ไม่ละทิ้งธรรมะ
ทุกฺโขปิ ปณฺฑิโต น ชหาติ อ่านว่า ทุกโขปิ ปันดิโต นะ ชะหาติ
ความรักอื่น เสมอด้วย รักตนเอง ไม่มี
นตฺถิ อตฺตสมํ เปมํ อ่านว่า นัดถิ อัตตะสะมัง เปมัง
คบคนพาล นำมาซึ่งความเดือดร้อน
ทุกฺโข พาเลหิ สงฺคโม อ่านว่า ทุกโข พาเลหิ สังคะโม