พึงเจริญเมตตา เพื่อละความพยาบาท

พึงเจริญเมตตา เพื่อละความพยาบาท

เมตฺตา ภาเวตพฺพา พฺยาปาทสฺส อ่านว่า เมดตา ภาเวตับพา พะยาปาทัดสะ ความทุกข์เช่นนี้ยากที่จะหาจุดจบได้ แต่หากมีจิตดวงใดยอมเป็นผู้เสียสละให้อภัยแก่จิตดวงอื่นก่อน ความทุกข์จากการจองเวรเช่นนี้ย่อมจบลงได้ ดังนั้น มนุษย์ควรมีชีวิตอยู่โดยปราศจากการผูกพยาบาทต่อผู้อื่น อีกทั้งควรมีชีวิตอยู่อย่างไม่เบียดเบียนผู้อื่น

คำพูดส่องเห็นน้ำใจ

คำพูดส่องเห็นน้ำใจ

หทยสฺส สทิสี วาจา อ่านว่า หะทะยัสสะ สะทิสี วาจา การฝึกฝนตนเองให้เป็นคนมีน้ำใจ นอกจากจะทำให้เรามีจิตใจที่ดีงามเบิกบานแจ่มใส ผิวพรรณผ่องใส ใบหน้าอิ่มเอิบแล้วยังทำให้ได้มิตรสหายมาก ใครก็อยากคบหาสมาคมด้วยเพราะความมีน้ำใจแสดงถึงความมีเมตตากรุณาต่อเพื่อน มนุษย์ แล้วชีวิตของท่านจะพบแต่ความสุขนิรันดร์

สรรพสัตว์ย่อมเป็นไป ตามกรรมของตน

สรรพสัตว์ย่อมเป็นไป ตามกรรมของตน

ยถากมฺมํ คมิสฺสนฺติ อ่านว่า ยะถากัมมัง คะมิดสันติ สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน เป็นทายาทแห่งกรรม มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย กรรมย่อมจำแนกสัตว์ให้เลวและประณีตได้

ผู้มีสติ ย่อมมีความสุข

ผู้มีสติ ย่อมมีความสุข

สติมา สุขเมธติ อ่านว่า สะติมา สุขะเมทะติ ไม่ต้องสติสูงส่ง ใช้แค่มีสติรู้จักยับยั้งชั่งใจ (ยับยั้งไว้แล้วจึงชั่งใจว่าจะทำอย่างไร) สติระดับสูง ก็มี สติปัฏฐาน สติเป็นกำลังสำคัญของการทำกุศลและอกุศล เจริญสติแล้วได้สมาธิ ทำสมถะหรือวิปัสสนาจะได้สมาธิและปัญญา ท่าน อ.วศิน อินทสระ

ผู้ที่เบียดเบียน ย่อมมีแต่ความเศร้าโศก

ผู้ที่เบียดเบียน ย่อมมีแต่ความเศร้าโศก

ปาณฆาตี หิ โสจติ อ่านว่า ปานะคาตี หิ โสจะติ “นายพรานเนื้อดักบ่วงไว้ แต่เนื้อไม่ติดบ่วง เมื่อนายพรานเนื้อคร่ำครวญอยู่ พวกเนื้อพากันมากินเหยื่อแล้วหนีไป บ่วงของนายพรานขาดไปแล้ว เนื้อไม่ติดบ่วง เมื่อนายพรานเศร้าโศกอยู่ พวกเนื้อพากันมากินเหยื่อแล้วหนีไป” คาถาสุภาษิตของพระรัฏฐปาลเถระ.

คำพูดจริงหรือเท็จ ตนย่อมรู้เอง

คำพูดจริงหรือเท็จ ตนย่อมรู้เอง

ชานาติ สจฺจํ วา ยทิ วา มุสา อ่านว่า ชานาติ สัดจัง วา ยะทิ วา มุสา “ธรรมที่คู่กับศีลข้อ ๔ คือ ความมีสัตย์” ได้แก่มีความจริง ความตรง คนที่มีความจริง […]

จงสามัคคี และมีน้ำใจต่อกันเถิด

จงสามัคคี และมีน้ำใจต่อกันเถิด

สมคฺคา สขิลา โหถ อ่านว่า สะมัคคา สะขิลา โหถะ เอโส หิ อุตฺตริตโร ภาราวโห ธุรนฺธโร โย ปเรสาธิปนฺนานํ สยํ สนฺธาตุมรหติ ผู้ใดเมื่อคนอื่นล่วงเกินกันอยู่ ตนเองกลับหาทางเชื่อมเขาให้คืนดีกันได้ ผู้นั้นแล ชื่อว่าเป็นคนเอาภาระ […]

สติ ทำให้ตื่นอยู่ในโลก

สติ ทำให้ตื่นอยู่ในโลก

สติ โลกสฺมิ ชาคโร อ่านว่า สติ โลกัสมิ ชาคะโร “เมื่อมีสติแล้ว สัมปชัญญะความรู้ตัวมันก็จะเกิดขึ้นมา” สติกับสัมปชัญญะเป็นของคู่กัน เมื่อทั้งสองอย่างนี้เกิดขึ้นพร้อมกันแล้ว “ก็จะนำปัญญาให้เกิดตาม” ทีนี้เมื่อมีทั้งสติ สัมปชัญญะปัญญาแล้ว “ก็จะเป็นผู้ที่ตื่นอยู่ทั้งกลางวันและกลางคืน” .. ” หลวงปู่ชา สุภัทโท

การเลือกคบคนดี มีแต่นำความสุขมาให้

การเลือกคบคนดี มีแต่นำความสุขมาให้

สุโข หเว สปฺปุริเสน สงฺคโม อ่านว่า สุโข หะเว สัปปุริเสนะ สังคะโม ในมงคล ๓๘ ท่านจึงได้วางหรือจัดเรื่องการไม่คบคนพาลไว้เป็นข้อแรก และจัดเรื่องการคบกับบัณฑิตไว้เป็นข้อที่ ๒ ทั้งนี้ก็เพราะ การคบเพื่อนเหมือนกับการเริ่มต้น ของการเดินทาง การคบเพื่อนที่ไม่ดีก็เหมือนการเดินทางผิด ยิ่งเดินก็ยิ่งผิด ทางที่ถูกก็คือ […]

ต่างคน ก็ต่างจิตต่างใจ

ต่างคน ก็ต่างจิตต่างใจ

ปจฺเจกจิตฺตา ปุถู สพฺพสตฺตา อ่านว่า ปัจเจกะจิตตา ปุถู สัพพะสัตตา “เราไม่ได้ทำมันก็ไม่ได้ซิ” ” .. ฟังดูซิ “กุสลาธรรมา อกุสลาธรรมา เราทำมามันจึงได้” นี่เราไม่ทำมาแต่ยากได้ อยากได้อันโน้นอยากได้อันนี้ “เราไม่ได้ทำมันก็ไม่ได้ซิ” เราทำมามันจึงได้ สิ่งใดไม่ได้ทำมามันก็ไม่ได้ หลวงปู่ฝั้น อาจาโร