ผู้ที่ละทิ้งการงาน ย่อมเสียประโยชน์
นกฺขตฺตํ ปฏิมาเนนฺเต อตฺถา อจฺเจนติ อ่านว่า นักขัตตัง ปฏิมาเนนเต อัตถา อัจเจนติ
คนดี มีสวรรค์เป็นเบื้องหน้า
สนฺโต สคฺคปรายนา อ่านว่า สันโต สักคะปะรายะนา
เมื่อมีข้าวน้ำสมบูรณ์ ย่อมต้องการคนที่รัก
ปิยญฺเจ อนฺนปานมฺหิ อ่านว่า ปิยันเจ อันนะปานัมหิ
ความดีที่ทำไว้นั่นแล เป็นทรัพย์เฉพาะตน
สยํ ปุญฺญานิ ตํ อาเวณิยํ ธนํ อ่านว่า สะยัง ปุญญานิ ตัง อาเวณิยัง ธะนัง
ชีวิตนี้ น้อยนัก
อปฺปํ วต ชีวิตํ อิทํ อ่านว่า อัปปัง วะตะ ชีวิตัง อิทัง
สิ่งทั้งหลายทั้งปวง ไม่ควรเข้าไปยึดมั่นถือมั่น
สพฺเพธมฺมา นาลํ อภินิเวสาย อ่านว่า สัพเพธัมมา นาลัง อภินิเวสายะ
คนฉลาด ย่อมละบาป
กุสโล จ ชหาติ ปาปกํ อ่านว่า กุสะโล ชะหาติ ปาปะกัง
เมื่อความสำเร็จยังไม่มาถึง ไม่พึงพูดโอ้อวด
อปฺปตฺโต โน อุลฺลเป อ่านว่า อัปปัตโต โน อุลละเป
คนดี ย่อมไม่คอยเพ่งโทษของคนอื่น
นิชฺฌตฺติพลา ปณฺฑิตา อ่านว่า นิดชัดติพะลา ปันดิตา
จงเดินตามพ่อ ที่ดำเนินไปแล้ว
ยาตานุยายี จ ภวาหิ มาณว อ่านว่า ยาตานุยายี จะ ภะวาหิ มานะวะ