ควรหมั่นชำระจิตใจของตนให้ผ่องใส
สจิตฺตปริโยทปนํ อ่านว่า สะจิตตะปะริโยทะปะนัง
ความอุบัติแห่งผล เกิดขึ้นด้วยการกระทำของตน
สกมฺมุนา โหติ ผลูปปตฺติ อ่านว่า สะกัมมุนา โหติ ผะลูปะปัตติ
ปัญญาช่วยให้รู้จักสิ่งที่เป็นประโยชน์
ปญฺยาย อตฺถํ ชานาติ อ่านว่า ปัญยายะ อัตถัง ชานาติ
ความรู้เป็นเครื่องพัฒนาปัญญา
สุตํ ปญฺญาย วฑฺฒนํ อ่านว่า สุตัง ปัญญายะ วัฑฒะนัง
การศึกษาเป็นเครื่องพัฒนาความรู้
สุสฺสูสา สุตวฑฺฒนี อ่านว่า สุสสูสา สุตะวัฑฒะนี
ผู้ใดมีธรรมะ ผู้นั้นเป็นนักปราชญ์
ธมฺโม จ ส เว ธีโร อ่านว่า ธัมโม จะ สะ เว ธีโร
ผู้มีความไม่เบียดเบียน ชื่อว่าเป็นปราชญ์
อหึสา ส เว ธีโร อ่านว่า อะหิงสา สะ เว ธีโร
จงมีธรรมเป็นเกราะ มีธรรมเป็นที่พึ่ง
ธมฺมทีโป ธมฺมสรโณ อ่านว่า ธัมมะทีโป ธัมมะสะระโณ
ควรมีเมตตา เพื่อละความเบียดเบียน
เมตฺตา ภาเวตพฺพา พฺยาปาทสฺส อ่านว่า เมดตา ภาเวตับพา พะยาปาทัดสะ
พึงกระทำตนเป็นตัวอย่าง
อตฺตานํ อุปมํ กเร อ่านว่า อัดตานัง อุปะมัง กะเร