เป็นคน ควรเกื้อกูลกัน
ภูตํ เสสํ ทยิตพฺพํ อ่านว่า พูตัง เสสัง ทะยิตัพพัง
ทำเรื่อยไป ไม่ท้อถอย ย่อมสำเร็จสมหมาย
อนิพฺพินฺทิยการิสฺส สมฺมทตฺโถ วิปจฺจติ อ่านว่า อะนิบพินทิยะการิดสะ สัมมะทัดโถ วิปัดจะติ
ผู้ให้ ย่อมผูกไมตรีไว้ได้
ททํ มิตฺตานิ คนฺถติ อ่านว่า ทะทัง มิดตานิ คันถะติ
กำลังใจพึงรู้ได้ เมื่อคราวมีอันตราย
อาปทาสุ ถาโม เวทิตพฺโพ อ่านว่า อาปะทาสุ ถาโม เวทิตัพโพ
จิตที่ฝึกดีแล้ว นำสุขมาให้
จิตฺตํ ทนฺตํ สุขาวหํ อ่านว่า จิตตัง ทันตัง สุขาวะหัง
คำพูดจริงหรือเท็จ ตนย่อมรู้เอง
ชานาติ สจฺจํ วา ยทิ วา มุสา อ่านว่า ชานาติ สัดจัง วา ยะทิ วา มุสา
คำพูดชั่ว ย่อมพาตัวให้เดือดร้อน
มุตฺวา ตปติ ปาปกํ อ่านว่า มุดตะวา ตะปะติ ปาปะกัง
เป็นคน ไม่ควรเบียดเบียนกัน
น ปาโณ ปาณินํ หญฺเญ อ่านว่า นะ ปาโน ปานินัง หันเย
เพื่อนช่วยให้เกิดสุข เมื่อเกิดมีเรื่องราว
อตฺถมฺหิ ชาตมฺหิ สุขา สหายา อ่านว่า อัตถัมหิ ชาตัมหิ สุขา สหายา
การเบียดเบียนกัน มีแต่ความเศร้าโศก
ปาณฆาตี หิ โสจติ อ่านว่า ปานะคาตี หิ โสจะติ