ความชั่ว ทำให้เดือดร้อนในภายหลัง
ปจฺฉา ตปฺปติ ทุกฺกฏํ อ่านว่า ปัดฉา ตับปะติ ทุกกะตัง
ควรทำแต่ความเจริญ ไม่พึงเบียดเบียนกัน
ผาตึ กยิรา อวิเหฐยํ ปรํ อ่านว่า ผาติง กะยิรา อะวิเหถะยัง ปะรัง
ความได้เกิดเป็นมนุษย์ของยาก
กิจฺโฉ มนุสฺสปฏิลาโภ อ่านว่า กิจโฉ มนุสสะปฏิลาโภ
ไม่พึงเบียดเบียนคนอื่น และแม้แต่ตนเอง
น ปรํ นาปิ อตฺตานํ วิหึสติ อ่านว่า นะ ปะรัง นาปิ อัดตานัง วิหิงสะติ
ขจัดความแก่ ด้วยทรัพย์ไม่ได้
น จาปิ วิตฺเตน ชรํ วิหนฺติ อ่านว่า น จาปิ วิตเตน ชรํ วิหนฺติ
คนฉลาด รู้สิ่งเป็นประโยชน์ ควรรีบทำ
ปฏิกจฺเจว กยิรา หิตมตฺตโน อ่านว่า ปะติกัดเจวะ กะยิรา หิตะมัดตะโน
ความอดทนจะนำมาซึ่งประโยชน์ คือความสุข
ขนฺติ หิตสุขาวหา อ่านว่า ขันติ หิตะสุขาวะหา
คน ไม่ได้อายุยืนเพราะทรัพย์
น ทีฆมายุ ลภเต ธเนน อ่านว่า นะ ทีฆทายุง ละภะเต ธะเนนะ
พึงกระทำ ให้พอเหมาะพอดี
อนุมชฺฌํ สมาจเร อ่านว่า อะนุมัดชัง สะมาจะเร
เมื่อทำหน้าที่สมบูรณ์แล้ว ไม่ควรร้อนใจในภายหลัง
ปุริสกิจฺจานิ น ปจฺฉานุตปฺปติ อ่านว่า ปุริสะกิดจานิ นะ ปัดฉานุตัปปะติ