มีสติ ป้องกันความชั่วร้ายได้
สติ เตสํ นิวารณํ อ่านว่า สติ เตสํ นิวารณํ
คนโลภ รู้ไม่ทันความโลภว่าเป็นภัยในภายหลัง
ภยมนฺตรโต ชาตํ ตํ นาวพุชฺฌติ อ่านว่า ภะยะมันตะระโต ชาตัง ตัง นาวะพุดชะติ
คนสกปรก เห็นแต่ประโยชน์ตน
อตฺตตฺถปญฺญา อสุจี มนุสฺสา อ่านว่า อัตตัตถะปัญญา อะสุจี มนุสสา
ควรหมั่นชำระจิตใจของตนให้ผ่องใส
สจิตฺตปริโยทปนํ อ่านว่า สะจิตตะปะริโยทะปะนัง
จงมีธรรมเป็นเกราะ มีธรรมเป็นที่พึ่ง
ธมฺมทีโป ธมฺมสรโณ อ่านว่า ธัมมะทีโป ธัมมะสะระโณ
ธรรมะ ไม่มีล้าสมัย
สตญฺจ ธมฺโม น ชรํ อุเปติ อ่านว่า สตัญจะ ธัมโม นะ ชะรัง อุเปติ
ทุกการกระทำ ย่อมมีผล
สกมฺมุนา โหติ ผลูปปตฺติ อ่านว่า สะกัมมุนา โหติ ผะลูปะปัตติ
ความดีที่ทำแล้ว จะตามคุ้มครองตน
ธมฺโม หเว รกฺขติ ธมฺมจารึ อ่านว่า ธัมโม หะเว รักขะติ ทำมะจาริง
การอยู่ร่วมกับบัณฑิต เป็นความสุข
ธีโร จ สุขสํวาโส อ่านว่า ธีโร จะ สุขะสังวาโส
ธรรมะของคนดี ไม่มีล้าสมัย
สตญฺจ ธมฺโม น ชรํ อุเปติ อ่านว่า สะตันจะ ธัมโม นะ ชะรัง อุเปติ