บัณฑิต แม้มีทุกข์ ก็ไม่ละทิ้งธรรมะ
ทุกฺโขปิ ปณฺฑิโต น ชหาติ อ่านว่า ทุกโขปิ ปันดิโต นะ ชะหาติ
คบคนพาล นำมาซึ่งความเดือดร้อน
ทุกฺโข พาเลหิ สงฺคโม อ่านว่า ทุกโข พาเลหิ สังคะโม
ความสามัคคีกัน ให้เกิดความสุข
สมคฺคานํ ตโป สุโข อ่านว่า สะมัคคานัง ตะโป สุโข
ควรหมั่นทำจิตใจให้บริสุทธิ์
สจิตฺตปริโยทปนํ อ่านว่า สะจิตตะปะริโยทะปะนัง
จงอยู่อย่างมีหลักยึดเหนี่ยวใจ อย่าเป็นคนไร้ที่พึ่ง
สนาถา วิหรถ มา อนาถา อ่านว่า สะนาถา วิหะระถะ มา อะนาถา
คนประมาท ก็เหมือนคนที่ตายแล้ว
เย ปมตฺตา ยถา มตา อ่านว่า เย ปะมัดตา ยะถา มะตา
วัย ย่อมเสื่อมไปทุกขณะ
ตตฺราปิ สรตี โย อ่านว่า ตัตราปิ สะระตี โย
อย่าไปตามกระแส ของจิต
มา จิตฺตสฺส วสํ คมิ อ่านว่า มา จิดตัดสะ วะสัง คะมิ
ทานที่บุคคลเลือกให้ ยิ่งเป็นการดี
อปิจ วิเจยฺยทานํปิ สาธุ อ่านว่า อะปิจะ วิเจยยะทานังปิ สาทุ
ไม่พึงบริโภคของอร่อยแต่ผู้เดียว
น ภุญฺเช สาธุเมกโก อ่านว่า นะ พุนเช สาทุเมกะโก