ปัญญาเป็นเครื่องปกครองตน

ปัญญาเป็นเครื่องปกครองตน

ปญฺญาเจนํ ปสาสติ อ่านว่า ปัญญา เจนัง ปะสาสะติ “ปัญญาควบคุมความคิด” ” .. ความคิดย่อมพ่ายแพ้แก่อำนาจของปัญญา “ปัญญาควบคุมความคิดได้” ความคิดย่อมพ่ายแพ้แก่อำนาจของปัญญา “ดังนั้นผู้มีปัญญาเท่านั้นที่จะสามารถควบคุมความคิดมิให้ก่อให้เกิดความทุกข์ได้” นั่นคือผู้มีปัญญาเท่านั้นที่จะสามรถพาใจหลีกพ้นความเศร้าหมองของกิเลสได้ ผู้ไม่มีปัญญาหาทำได้ไม่ ความทุกข์ทั้งหลายหลีกไกลด้วยปัญญา “ปัญญามีอำนาจเหนือความคิด ก็คือปัญญาที่มีอำนาจเหนือกิเลสนั่นเอง” เพราะเมื่อปัญญาควบคุมความคิดได้ ความคิดก็จะไม่ปรุงแต่งไปกวนกิเลสที่มีอยู่เต็มโลก […]

เว้นเหตุแห่งทุกข์ ย่อมมีสุขในทุกที่

เว้นเหตุแห่งทุกข์ ย่อมมีสุขในทุกที่

สพฺพตฺถ ทุกฺขสฺส สุขํ ปหานํ อ่านว่า สับพัดถะ ทุกฺขัดสะ สุขัง ปะหานัง ให้รู้จักทุกข์ ให้รู้ว่าทุกข์คืออะไร รู้จักสาเหตุแห่งทุกข์ (คือรู้จักผล คือทุกข์) แต่ต้องมารู้สาเหตุแห่งทุกข์ จะต้องใช้หลักอริยสัจ ๔