แม้ไม่ได้ แต่ชอบธรรม ย่อมดีกว่า
อลาโภ ธมฺมิโก เสยฺโย อ่านว่า อลาโภ ธัมมิโก เสยโย “ มนุษย์ ” มีอยู่ด้วยกัน 5 ประเภท คือ 1. มนุษย์เทโว ตัวเป็นมนุษย์ใจเป็นเทวดา ถ้าต้องการเป็นมนุษย์ประเภทนี้ ให้รักษา ธรรมะ […]
ความเศร้าโศก ไม่นำมาซึ่งความสุขในอนาคต
นานาคตสุขาวโห อ่านว่า นานาคะตะสุขาวะโห ได้ลาภ เสื่อมลาภ ได้ยศ เสื่อมยศ นินทา สรรเสริญ สุข และ ทุกข์ สิ่งเหล่านี้เป็นธรรมดาในหมู่มนุษย์ ไม่มีความเที่ยงแท้แน่นอน อย่าเศร้าโศกเลย ท่านจะโศกเศร้าไปทำไม
ควรตั้งใจให้มั่น ในการทำการงาน
กมฺมํ ทฬฺห กินฺติ กโรมิทานิ อ่านว่า กัมมัง ทันหะ กินติ กะโรมิทานิ จะทำงาน การใด ตั้งใจมั่น อย่าผัดวัน ทำเล่น เช้า เย็น สาย ไม่ทิ้งคา อากูล มากมูลมาย […]
ผู้มีความดี จงรักษาความดีของตนไว้
คุณวา จาตฺตโน คุณ อ่านว่า คุณะวา จาตตะโน คุณะ การฝึกฝนตนเองให้เป็นคนมีน้ำใจ นอกจากจะทำให้เรามีจิตใจที่ดีงามเบิกบานแจ่มใส ผิวพรรณผ่องใส ใบหน้าอิ่มเอิบแล้วยังทำให้ได้มิตรสหายมาก ใครก็อยากคบหาสมาคมด้วยเพราะความมีน้ำใจแสดงถึงความมีเมตตากรุณาต่อเพื่อน มนุษย์ แล้วชีวิตของท่านจะพบแต่ความสุขนิรันดร์
พึงเจริญเมตตา เพื่อละความพยาบาท
เมตฺตา ภาเวตพฺพา พฺยาปาทสฺส อ่านว่า เมดตา ภาเวตับพา พะยาปาทัดสะ ความทุกข์เช่นนี้ยากที่จะหาจุดจบได้ แต่หากมีจิตดวงใดยอมเป็นผู้เสียสละให้อภัยแก่จิตดวงอื่นก่อน ความทุกข์จากการจองเวรเช่นนี้ย่อมจบลงได้ ดังนั้น มนุษย์ควรมีชีวิตอยู่โดยปราศจากการผูกพยาบาทต่อผู้อื่น อีกทั้งควรมีชีวิตอยู่อย่างไม่เบียดเบียนผู้อื่น
สรรพสัตว์ย่อมเป็นไป ตามกรรมของตน
ยถากมฺมํ คมิสฺสนฺติ อ่านว่า ยะถากัมมัง คะมิดสันติ สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน เป็นทายาทแห่งกรรม มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย กรรมย่อมจำแนกสัตว์ให้เลวและประณีตได้
ผู้ที่เบียดเบียน ย่อมมีแต่ความเศร้าโศก
ปาณฆาตี หิ โสจติ อ่านว่า ปานะคาตี หิ โสจะติ “นายพรานเนื้อดักบ่วงไว้ แต่เนื้อไม่ติดบ่วง เมื่อนายพรานเนื้อคร่ำครวญอยู่ พวกเนื้อพากันมากินเหยื่อแล้วหนีไป บ่วงของนายพรานขาดไปแล้ว เนื้อไม่ติดบ่วง เมื่อนายพรานเศร้าโศกอยู่ พวกเนื้อพากันมากินเหยื่อแล้วหนีไป” คาถาสุภาษิตของพระรัฏฐปาลเถระ.
สติ ทำให้ตื่นอยู่ในโลก
สติ โลกสฺมิ ชาคโร อ่านว่า สติ โลกัสมิ ชาคะโร “เมื่อมีสติแล้ว สัมปชัญญะความรู้ตัวมันก็จะเกิดขึ้นมา” สติกับสัมปชัญญะเป็นของคู่กัน เมื่อทั้งสองอย่างนี้เกิดขึ้นพร้อมกันแล้ว “ก็จะนำปัญญาให้เกิดตาม” ทีนี้เมื่อมีทั้งสติ สัมปชัญญะปัญญาแล้ว “ก็จะเป็นผู้ที่ตื่นอยู่ทั้งกลางวันและกลางคืน” .. ” หลวงปู่ชา สุภัทโท
เพราะไว้วางใจ ภัยจะตามมา
วิสฺสาสา ภยมนฺเวติ อ่านว่า วิดสาสา พะยะมันเวติ “บุคคลพึงระแวงภัยในศัตรูไว้ก่อน แม้ในมิตรก็ไม่ควรไว้วางใจ ภัยที่เกิดขึ้นจากมิตรย่อมกัดกร่อนจนถึงโคนราก”
คนทำกรรมใดไว้ ย่อมเห็นกรรมนั้นเอง
ยานิ กโรติ ตานิ ปสฺสติ อ่านว่า ยานิ กะโรติ ตานิ ปัดสะติ กฎเกณฑ์ของธรรมชาติย่อมให้ผลเอง และเท่าเทียมกันกับทุกคน ไม่มีคำว่าสองมาตรฐานอย่างแน่นอน ผู้ใดทำกรรมใดไว้ ผู้นั้นย่อมได้รับผลกรรมนั้น