ผู้ได้รับเกียรติ ก็เพราะความสัตย์
สจฺเจน กิตฺตึ ปปฺโปติ อ่านว่า สัดเจนะ กิตติง ปัปโปติ
คนเรามักเปิดเผยความผิดของคนอื่น
ปเรสํ หิ โส วชฺชานิ อ่านว่า ปะเรสัง หิ โส วัชชานิ
การสำรวมวาจา เป็นการดี
สาธุ วาจาย สํวโร อ่านว่า สาธุ วาจายะ สังวะโร
กาลไหนๆ ก็ไม่ควรกล่าวคำที่ไม่น่าพอใจ
นามนุญฺญํ กุทาจนํ อ่านว่า นามะนุนยัง กุทาจะนัง
จงชนะคนพูดเท็จด้วยคำพูดจริง
สจฺเจนาลิกวาทินํ อ่านว่า สัดเจนาลิกะวาทินัง
เปล่งวาจางาม ยังประโยชน์ให้สำเร็จ
โมกฺโข กลฺยาณิยา สาธุ อ่านว่า โมกโข กัลยาณิยา สาธุ
พึงยกย่องคนที่ควรยกย่อง
ปคฺคณฺเห ปคฺคหารหํ อ่านว่า ปักคันเห ปักคะหาระหัง
การสนทนาธรรมตามกาล เป็นมงคลสูงสุด
กาเลน ธมฺมสากจฺฉา อ่านว่า กาเลนะ ธัมมะสากัจฉา
ตำหนิตนเองเพราะเหตุใด ไม่ควรทำเหตุนั้น
ยทตฺตครหิ ตทกุพฺพมาโน อ่านว่า ยะทัดตะคะระหิ ตะทะกุบพะมาโน
ควรพูดแต่คำไพเราะ และมีประโยชน์
สณฺหํ คิรํ อตฺถวตึ ปมุญเจ อ่านว่า สัณหัง คิรัง อัตถัวะติง ปะมุญเจ