เว้นเหตุแห่งทุกข์ ย่อมมีสุขในทุกที่
สพฺพตฺถ ทุกฺขสฺส สุขํ ปหานํ อ่านว่า สับพัดถะ ทุกฺขัดสะ สุขัง ปะหานัง ให้รู้จักทุกข์ ให้รู้ว่าทุกข์คืออะไร รู้จักสาเหตุแห่งทุกข์ (คือรู้จักผล คือทุกข์) แต่ต้องมารู้สาเหตุแห่งทุกข์ จะต้องใช้หลักอริยสัจ ๔
ตนแล เป็นที่พึ่งแห่งตน
อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ อ่านว่า อัดตาหิ อัดตะโน นาโถ พระองค์ตรัส ให้เรานี้ มีที่พึ่ง มีเพียงหนึ่ง ที่ชิด ติดองค์สาม ไม่พ้น กาย วาจา ใจ ที่งดงาม ก่อในคาม […]
คนย่อมบริสุทธิ์ ด้วยปัญญา
ปญฺญาย ปริสุชฌติ อ่านว่า ปัญญายะ ปะริสุดชะติ
ความชั่ว ทำให้เดือดร้อนในภายหลัง
ปจฺฉา ตปฺปติ ทุกฺกฏํ อ่านว่า ปัดฉา ตับปะติ ทุกกะตัง
ควรทำแต่ความเจริญ ไม่พึงเบียดเบียนกัน
ผาตึ กยิรา อวิเหฐยํ ปรํ อ่านว่า ผาติง กะยิรา อะวิเหถะยัง ปะรัง
ความได้เกิดเป็นมนุษย์ของยาก
กิจฺโฉ มนุสฺสปฏิลาโภ อ่านว่า กิจโฉ มนุสสะปฏิลาโภ
ไม่พึงเบียดเบียนคนอื่น และแม้แต่ตนเอง
น ปรํ นาปิ อตฺตานํ วิหึสติ อ่านว่า นะ ปะรัง นาปิ อัดตานัง วิหิงสะติ
ขจัดความแก่ ด้วยทรัพย์ไม่ได้
น จาปิ วิตฺเตน ชรํ วิหนฺติ อ่านว่า น จาปิ วิตเตน ชรํ วิหนฺติ
คนฉลาด รู้สิ่งเป็นประโยชน์ ควรรีบทำ
ปฏิกจฺเจว กยิรา หิตมตฺตโน อ่านว่า ปะติกัดเจวะ กะยิรา หิตะมัดตะโน
ความอดทนจะนำมาซึ่งประโยชน์ คือความสุข
ขนฺติ หิตสุขาวหา อ่านว่า ขันติ หิตะสุขาวะหา