ผู้ตามรักษาตน จะไม่เดือดร้อน
อตฺตานุรกฺขี ภว มา อฑยฺหิ อ่านว่า อัตตานุรักขี ภะวะ มา อะทัยหิ
การให้ธรรมเป็นทาน ชนะการให้ทั้งปวง
สพฺพทานํ ธมฺมทานํ ชินาติ อ่านว่า สัพพะทานัง ธัมมะทานัง ชินาติ
ความจริงมีเพียงหนึ่งเดียว ไม่มีสอง
เอกํ หิ สจฺจํ น ทุติยมตฺถิ อ่านว่า เอกัง หิ สัดจัง นะ ทุติยะมัดถิ
ธรรมะเท่านั้น ทำให้คนต่างจากสัตว์
ธมฺโม ว เตสํ อธิโก วิเสโส อ่านว่า ธัมโม วะ เตสัง อะธิโก วิเสโส
รู้เชี่ยวชาญแม้อย่างเดียว ก็เป็นอุปการะต่อชีวิต
เอกมฺปิ ปริโยทาตํ ชีวิตกปฺปการณํ อ่านว่า เอกัมปิ ปะริโยทาตัง ชีวิตะกัปปะการะณัง
ไม่พึงวิตกกังวล ถึงอนาคต
นปฺปฏิกงฺเข อนาคตํ อ่านว่า นับปฏิกังเข อนาคะตัง
สังสารวัฏยาวนาน สำหรับคนพาล ผู้ไม่รู้แจ้งพระสัทธรรม
ทีโฆ พาลาน สํสาโร สทฺธมฺมํ อวิชานตํ
จงถอนตนขึ้นจากหล่ม เหมือนช้างตกหล่มถอนตนขึ้นฉะนั้น
ทุคฺคา อุทฺธรถตฺตานํ ปงฺเก สนฺโนว กุญฺชโร อ่านว่า ทุกคา อุทธะระถัตตานัง ปังเก สันโนว กุนชะโร
บัณฑิตพึงทำตนให้ผ่องแผ้วจากเครื่องเศร้าหมองจิต
ปริโยทเปยฺย อตฺตานํ จิตฺตเกฺลเสหิ ปณฺฑิโต อ่านว่า ปริโยทะไปยะ อัตตานัง จิตตักกะเลเสหิ ปันติโต
เมื่อความดียังไม่ส่งผล คนดีมักมองเห็นความดีเป็นความชั่ว
ภทฺโรปิ ปสฺสตี ปาปํ ยาว ภทฺรํ น ปจฺจตี