มีศัตรู เป็นบัณฑิตดีกว่ามีมิตรเป็นคนพาล
อมิตฺโต เมธาวี พาลานุกมฺปโก อ่านว่า อะมิดโต เมธาวี พาลานุกัมปะโก
การอยู่ร่วมกับบัณฑิต เป็นความสุข
ธีโร จ สุขสํวาโส อ่านว่า ธีโร จะ สุขะสังวาโส
พึงเอาชนะคนเสมอกัน ด้วยความกล้าแข็ง
วิกฺกเมน สมํ ชเย อ่านว่า วิกกะเมนะ สะมัง ชะเย
กาลไหนๆ ก็ไม่ควรกล่าวคำที่ไม่น่าพอใจ
นามนุญฺญํ กุทาจนํ อ่านว่า นามะนุนยัง กุทาจะนัง
ความรู้ของคนพาล ไม่เป็นไปเพื่อประโยชน์
อนตฺถายญตฺตํ พาลสฺส ชายติ อ่านว่า อะนัดถายะ ยัดตัง พาลัดสะ ชายะติ
ควรหมั่นประชุมกันเนืองนิตย์
สมคฺคา สนฺนิปฏิสฺสนฺติ อ่านว่า สะมัคคา สันนิปะติดสันติ
พึงยกย่องคนที่ควรยกย่อง
ปคฺคณฺเห ปคฺคหารหํ อ่านว่า ปักคันเห ปักคะหาระหัง
คนอื่นทำประโยชน์ ชื่อว่าเป็นญาติ
หิตกาโร ปโร พนฺธุ อ่านว่า หิตะกาโร ปะโร พันธุ
ญาติที่ไม่ทำประโยชน์ ชื่อว่าคนอื่น
พนฺธุปิ อหิโต ปโร อ่านว่า พันธุปิ อะหิโต ปะโร
การสนทนาธรรมตามกาล เป็นมงคลสูงสุด
กาเลน ธมฺมสากจฺฉา อ่านว่า กาเลนะ ธัมมะสากัจฉา