คนถูกนินทา เพียงอย่างเดียว ไม่มี
เอกนฺตํ นินฺทิโต โปโส อ่านว่า เอกันตัง นินทิโต โปโส
คนที่ถูกสรรเสริญ เพียงอย่างเดียว ไม่มี
เอกนฺตํ วา ปสํสิโต อ่านว่า เอกันตัง วา ปะสังสิโต
แม้พูดพอประมาณ ก็ถูกคนนินทา
มิตภาณิมฺปิ นินฺทนฺติ อ่านว่า มิตะพานิมปิ นินทันติ
การอยู่ร่วมกับคนพาล เป็นทุกข์
ทุกฺโข พาเลหิ สํวาโส อ่านว่า ทุกโข พาเลหิ สังวาโส
ผู้มีจิตคิดร้าย ย่อมหาความเจริญไม่ได้
ปทุฏฺฐจิตตสฺส น ผาติ อ่านว่า ปะทุดถะจิดตัดสะ นะ ผาติ
ไม่ควรไว้วางใจคนเห็นแก่ตัว
นาสมฺเส อตฺตตฺถปญฺญมฺหิ อ่านว่า นาสัมเส อัดตัตถะปันยัมหิ
คนสกปรก เห็นแต่ประโยชน์ตน
อตฺตตฺถปญฺญา อสุจี มนุสฺสา อ่านว่า อัตตัตถะปัญญา อะสุจี มนุสสา
ควรมีเมตตา เพื่อละความเบียดเบียน
เมตฺตา ภาเวตพฺพา พฺยาปาทสฺส อ่านว่า เมดตา ภาเวตับพา พะยาปาทัดสะ
คนเรามักเปิดเผยความผิดของคนอื่น
ปเรสํ หิ โส วชฺชานิ อ่านว่า ปะเรสัง หิ โส วัชชานิ
คบหากับคนพาล นำทุกข์มาให้
ทุกฺโข พาเลหิ สงฺคโม อ่านว่า ทุกโข พาเลหิ สังคะโม