ไม่มีความรักใด เสมอด้วยความรักตน
นตฺถิ อตฺตสมํ เปมํ อ่านว่า นัดถิ อัตตะสะมัง เปมัง
พึงเป็นผู้มีความสุข จากการมีทรัพย์
อตฺถิสุขํ ภเวยฺย อ่านว่า อัตถิสุขัง ภะเวยยะ
ผู้กล้าสละสุขส่วนตน เพื่อสุขของส่วนรวม
จเช มตฺตาสุขํ ธีโร อ่านว่า จะเช มัดตาสุขัง ทีโร
ธรรมทั้งหลาย ล้วนมีใจเป็นใหญ่
มโนปุพฺพงฺคมา ธมฺมา อ่านว่า มะโนปุบพังคะมา ธัมมา
จิตเป็นสุข เพราะรู้จักปล่อยวาง
อนุปาทา จิตฺตสฺส วิโมกฺโข อ่านว่า อะนุปาทา จิดตัดสะ วิโมกโข
บริโภคคนเดียว ย่อมไม่ได้ความสุข
เนกาสี ลภเต สุขํ อ่านว่า เนกาสี ละพะเต สุขัง
ความมักน้อยรู้จักพอ มีประโยชน์อันยิ่งใหญ่
อปฺปิจฺฉตา อตฺถาย สํวตฺตติ อ่านว่า อับปิดฉะตา อัดถายะ สังวัดตะติ
ความโกรธที่เพิ่มขึ้น มักเกิดจากความไม่อดทน
อปฺโป หุตฺวา พหุ วุฑฺฒเต อขนฺติโช อ่านว่า อับโป หุดตะวา พะหุ วุดทะเต อะขันติโช
คนพาลแม้พูดดีๆ ก็โกรธ
สมฺมา วุตฺโต ปกุปฺปติ อ่านว่า สัมมา วุดโต ปะกุปปะติ
ผู้รักตน ไม่ควรเบียดเบียนคนอื่น
ตสฺมา น หึเส ปรํ อตฺตกาโม อ่านว่า ตัดสะหมา นะ หิงเส ปะรัง อัดตะกาโม