ระมัดระวังกาย เป็นความดี
กาเยน สํวโร สาธุ อ่านว่า กาเยนะ สังวะโร สาธุ
ควรรักษาตนเองให้ดี
รกฺเขยฺย นํ สุรกฺขิตํ อ่านว่า รักเขยยะ นัง สุรักขิตัง
รูปกายของสัตว์ ย่อมร่วงโรยไป
รูปํ ชีรติ มจฺจานํ อ่านว่า รูปัง ชีระติ มัจจานัง
ให้ข้าว ชื่อว่าให้กำลัง
อนฺนโท พลโท โหติ อ่านว่า อันนะโท พะละโท โหติ
คนมีปัญญา ย่อมแนะนำสิ่งที่ควรแนะนำ
นยํ นยติ เมธาวี อ่านว่า นะยัง นะยะติ เมธาวี
ความผิดของคนอื่น เห็นง่าย
สุทสฺสํ วชฺชมญฺเญสํ อ่านว่า สุทัสสัง วัชชะมัญเญสัง
คนพาลมักทำในสิ่งที่ไม่ใช่ธุระ
อธุรายํ นิยุญฺชติ อ่านว่า อะธุรายัง นิยุนชะติ
ความเกียจคร้าน เป็นทางแห่งความเสื่อม
อลโส ตํ ปราภวโต มุขํ อ่านว่า อะละโส ปะราภะวะโต ตัง มุขัง
การชอบมั่วสุม นั่นเป็นทางแห่งความเสื่อม
สภาสีลี ตํ ปราภวโต มุขํ อ่านว่า สภาสีลี ตัง ปะราภะวะโต มุขัง
การชอบนอน นั่นคือทางแห่งความเสื่อม
นิทฺทาสีลี ปราภวโต มุขํ อ่านว่า นิททาสีลี ปะราภะวะโต มุขัง