ทุกคนย่อมเป็นไปตามกรรมของตน
ยถากมฺมํ คมิสฺสนฺติ อ่านว่า ยะถากัมมัง คะมิดสันติ
ชีวิตที่อยู่ด้วยปัญญา ประเสริฐที่สุด
ปญฺญาชีวึ ชีวิตมาหุ เสฎฺฐํ อ่านว่า ปัญญาชีวิง ชีวิตะมาหุ เสดฐัง
อิ่มด้วยความรู้ ประเสริฐกว่าความอิ่มทั้งหลาย
ปญฺญาย ติตฺตีนํ เสฎฺฐํ อ่านว่า ปัญญายะ ติดตีนัง เสดฐัง
ปัญญาเป็นดวงชวาลาในโลก
ปญฺญา โลกสฺมิ ปชฺโชโต อ่านว่า ปัญญา โลกัสสะมิ ปัชโชโต
ปัญญา ย่อมเกิดเพราะใช้การ
โยคา เว ชายเต ภูริ อ่านว่า โยคา เว ชายะเต ภูริ
ปัญญา เป็นดวงแก้วของคน
ปญฺญา นรานํ รตนํ อ่านว่า ปัญญา นะรานัง ระตะนัง
กรรม เป็นที่พึ่งพิงของสรรพสัตว์ ในภพหน้า
กมฺมํ ตสฺส ปรายนํ อ่านว่า กัมมัง ตัดสะ ปะรายะนัง
คนฉลาดกล่าวว่า ปัญญาแล ประเสริฐที่สุด
ปญฺญา หิ เสฎฺฐา กุสลา วทนฺติ อ่านว่า ปัญญา หิ เสดฐา กุสะลา วะทันติ
การได้ฟังธรรมะของสัตบุรุษ เป็นของยาก
กิจฺฉํ สทฺธมฺมสฺสวนํ อ่านว่า กิจฉัง สัทธัมมัสสะวะนัง
ความดำรงชีวิตอยู่ของสัตว์ เป็นการยาก
กิจฺฉํ มจฺจาน ชีวิตํ อ่านว่า กิจฉัง มนุสสะ ชีวิตัง