คนโง่ มักตกอยู่ในอำนาจแห่งความชั่ว
อวิทฺทสู มารวสานุวตฺติโน อ่านว่า อวิททะสู มาระวะสานุวัตติโน
ควรดูธุระของตน ทั้งที่ทำแล้วและยังไม่ทำ
อตฺตโน ว อเวกฺเขยฺย อ่านว่า อัตตะโน วะ อะเวกเขยยะ
ผู้ตั้งใจศึกษา ย่อมเกิดปัญญา
สุสฺสูสํ ลภเต ปญฺญํ อ่านว่า สุดสูสัง ละภะเต ปัญญัง
อิสรภาพ เป็นสุขทั้งสิ้น
สพฺพํ อิสฺสริยํ สุขํ อ่านว่า สัพพัง อิสสะริยัง สุขัง
จงเห็นความทะเลาะวิวาท เป็นภัย
วิวาทํ ภยโต ทิสฺวา อ่านว่า วิวาทัง ภะยะโต ทิสสะหวา
ความเป็นสหาย ไม่มีในคนพาล
นตฺถิ พาเล สหายตา อ่านว่า นัตถิ พาเล สหายะตา
ผู้ใดเป็นเพื่อนในเมื่อเกิดเรื่องต้องการ ผู้นั้นคือเพื่อนแท้
โย จ อตฺเถสุ ชาเตสุ สหาโย อ่านว่า โย จะ อัตเถสุ ชาเตสุ สหาโย
ความพอใจตามมี ตามได้ เป็นทรัพย์น่าปลื้มใจอย่างยิ่ง
สนฺตุฏฐี ปรมํ ธนํ อ่านว่า สันตุดฐี ปะระมัง ธะนัง
อยู่ร่วมกับคนพาล เหมือนอยู่ร่วมกับศัตรูตลอดเวลา
อมิตฺเตเนว สพฺพทา อ่านว่า อะมิตเตเนวะ สัพพะทา
สิ่งที่งอกงามขึ้นมา วิชาความรู้ ประเสริฐสุด
วิชฺชา อุปฺปตตํ เสฎฺฐา อ่านว่า วิชชา อุปปะตะตัง เสดถา