ยกย่องผู้ควรยกย่อง เป็นอุดมมงคล
ปูชา จ ปูชนียานํ เอตมฺมงฺคลมุตฺตมํ อ่านว่า ปูชา จะ ปูชะนียานัง เอตัมมังคะละมุตตะมัง
ควรทำบุญ เพราะบุญนำสุขมาให้
ปุญฺญานิ กยิราถ สุขาวหานิ อ่านว่า ปุนยานิ กะยิราถะ สุขาวะหานิ
การงานที่ไม่คั่งค้าง เป็นมงคลอย่างสูงสุด
อนากุลา จ กมฺมนฺตา เอตมฺมงฺคลมุตฺตมํ อ่านว่า อนากุลา จะ กัมมันตา เอตัมมังคะละมุตตะมัง
พึงประกอบการค้าขายที่ชอบธรรม
ปโยชเย ธมฺมิกํ โส วณิชฺชํ อ่านว่า ปะโยชะเย ธัมมิกัง โส วณิชชัง
การรู้จักประโยชน์ นำมาซึ่งความสุข
ญาโต อตฺโถ สุขาวโห อ่านว่า ญาโต อัตโถ สุขาวะโห
ความอยาก ทำให้คนต้องวิ่งวุ่น
อิจฺฉา นรํ ปริกสฺสติ อ่านว่า อิจฉา นะรัง ปะริกัดสะติ
ชนะตนนั่นแหล่ะ เป็นดี
อตฺตา หเว ชิตํ เสยฺโย อ่านว่า อัตตา หะเว ชิตัง เสยโย
เมื่อมีความประมาท ก็เกิดความเสื่อมเสีย
ปมาทา ชายเต ขโย อ่านว่า ปะมาทา ชายะเต ขะโย
การรักษาศีล เป็นความดี
สีลํ กิเรว กลฺยาณํ อ่านว่า สีลัง กิเรวะ กัลยานัง
ผู้ทุจริต ลวงโลก ชื่อว่าทำร้ายตนเองก่อน
ปุพฺเพ หนติ อตฺตานํ อ่านว่า ปุบเพ หะนะติ อัดตานัง