ตนนั่นแหล่ะ เป็นที่รักอย่างยิ่ง
อตฺตา หิ ปรมํ ปิโย อ่านว่า อัตตา หิ ปะระมัง ปิโย
ควรรักษาตนไว้ให้ดี
รกฺเขยฺย นํ สุรกฺขิตํ อ่านว่า รักเขยยะ นัง สุรักขิตัง
ชนะตนนั่นแหล่ะ ดีกว่า
อตฺตา หเว ชิตํ เสยฺโย อ่านว่า อัตตา หะเว ชิตัง เสยโย
ตน มีทางไปเป็นของตน
อตฺตา หิ อตฺตโน คติ อ่านว่า อัตตา หิ อัตตะโน คะติ
เป็นคน ไม่ควรลืมตน
อตฺตานํ นาติวตฺเตยฺย อ่านว่า อัตตานัง นาติวัดเตยยะ
เป็นที่รู้กันว่า ตนนี่แหล่ะฝึกได้ยาก
อตฺตา หิ กิร ทุทฺทโม อ่านว่า อัตตา หิ กิระ ทุดทะโม
ฝึกตนได้แล้ว จึงควรฝึกคนอื่น
สุทนฺโต วต ทเมถ อ่านว่า สุทันโต วะตะ ทะเมถะ
การบูชาผู้ที่ควรบูชา เป็นมงคลของชีวิต
ปูชา จ ปูชนียานํ เอตมฺมงฺคลมุตฺตมํ อ่านว่า ปูชา จะ ปูชะนียานัง เอตัมมังคะละมุตตะมัง
ปัญญาแล ประเสริฐกว่าทรัพย์
ปญฺญา ว ธเนน เสยฺโย อ่านว่า ปัญญา วะ ธะเนนะ เสยโย
ปัญญาเป็นเครื่องวินิจฉัยสิ่งที่ได้เล่าเรียน
ปญฺญา สุตวินิจฺฉินี อ่านว่า ปัญญา สุตะวินิจฉินี