เมื่อถึงคราวทุกข์ ก็ควรมีสติ
นิจฺจํ ปชฺชลิเต สติ อ่านว่า นิจจัง ปัชชะลิเต สะติ
ควรยั้งใจจากบาปทั้งปวง
ปาปา จิตฺตํ นิวารเย อ่านว่า ปาปา จิตตัง นิวาระเย
ปัญญา เป็นดวงแก้วของคน
ปญฺญา นรานํ รตนํ อ่านว่า ปัญญา นะรานัง ระตะนัง
ควรชำระจิตของตนให้ผ่องใส
สจิตฺตปริโยทปนํ อ่านว่า สะจิดตะปะริโยทะปะนัง
พึงพิจารณาเรื่องราว โดยรอบคอบ
โยนิโส วิจิเน ธมฺมํ อ่านว่า โยนิโส วิจิเน ธัมมัง
การระมัดระวังใจ เป็นสิ่งดี
มนสา สํวโร สาธุ อ่านว่า มะนะสา สังวะโร สาธุ
ตนเองนั่นแหล่ะ เป็นสิ่งสำคัญ
อตฺตา ว เสยฺโย ปรมา อ่านว่า อัตตา วะ เสยโย ปะระมา
ผู้มีความสงบใจ ย่อมอยู่เป็นสุข
อุปสนฺโต สุขํ เสติ อ่านว่า อุปะสันโต สุขัง เสติ
ชีวิตนี้ น้อยนัก
อปฺปํ วต ชีวิตํ อิทํ อ่านว่า อัปปัง วะตะ ชีวิตัง อิทัง
สิ่งทั้งหลายทั้งปวง ไม่ควรเข้าไปยึดมั่นถือมั่น
สพฺเพธมฺมา นาลํ อภินิเวสาย อ่านว่า สัพเพธัมมา นาลัง อภินิเวสายะ