ความรู้เป็นเครื่องพัฒนาปัญญา
สุตํ ปญฺญาย วฑฺฒนํ อ่านว่า สุตัง ปัญญายะ วัฑฒะนัง
จงมีธรรมเป็นเกราะ มีธรรมเป็นที่พึ่ง
ธมฺมทีโป ธมฺมสรโณ อ่านว่า ธัมมะทีโป ธัมมะสะระโณ
ควรมีเมตตา เพื่อละความเบียดเบียน
เมตฺตา ภาเวตพฺพา พฺยาปาทสฺส อ่านว่า เมดตา ภาเวตับพา พะยาปาทัดสะ
พึงกระทำตนเป็นตัวอย่าง
อตฺตานํ อุปมํ กเร อ่านว่า อัดตานัง อุปะมัง กะเร
บัณฑิต ย่อมถือเอาแต่สิ่งที่เป็นประโยชน์
อตฺถํ คณฺหาติ ปณฺฑิโต อ่านว่า อัตถัง คัณหาติ ปัณฑิโต
คนฉลาด ย่อมรู้จักกตัญญู
ตถาหิ ธีรา สุกตญฺญุรูปา อ่านว่า ตะถาหิ ธีรา สุกะตัญญุรูปา
ธรรมะ ไม่มีล้าสมัย
สตญฺจ ธมฺโม น ชรํ อุเปติ อ่านว่า สตัญจะ ธัมโม นะ ชะรัง อุเปติ
ผู้ใดมีสัจจะ ผู้นั้นแลเป็นผู้ใหญ่
ยมฺหิ สจฺจํ โส เถโรติ อ่านว่า ยัมหิ สัจจัง โส เถโรติ
ความรู้ เป็นยอดแห่งความอิ่ม
ปญฺญาย ติตฺตีนํ เสฎฺฐํ อ่านว่า ปัญญายะ ติดตีนัง เสดถัง
ปัญญา เกิดขึ้นได้ด้วยการหมั่นใช้
โยคา เว ชายเต ภูริ อ่านว่า โยคา เว ชายะเต ภูริ