ควรระแวงภัยในศัตรู
สงฺเกเถว อมิตฺตสฺมึ อ่านว่า สังเกเถวะ อะมิตตัดสมิง
อยู่ในอำนาจของผู้อื่น เป็นทุกข์ทั้งสิ้น
สพฺพํ ปรวสํ ทุกฺขํ อ่านว่า สัพพัง ปะระวะสัง ทุกขัง
ไม่ควรคบหากับคนผู้ไม่ใส่ใจใยดี
อเปตจิตฺเตน น สมฺภเชยฺย อ่านว่า อะเปตะจิตเตนะ นะ สัมภะเชยยะ
เมื่อตาย ทรัพย์สักนิดก็ติดตามไปไม่ได้
น มิยฺยมานํ ธนมนฺเวติ อ่านว่า น มิยยะมานัง ธะนะมันเวติ
ความเพลิดเพลิน เป็นต้นเหตุแห่งทุกข์
นนฺทิ ทุกฺขสฺส มูลํ อ่านว่า นันทิ ทุกขัสสะ มูลัง
การใดเป็นประโยชน์และดี การนั้นแลทำได้ยาก
หิตญฺจ สาธุญจ ปรมทุกฺกรํ อ่านว่า หิตัญจ สาธุญจะ ปะระมะทุกกะรัง
การที่ไม่ดีและไม่เป็นประโยชน์แก่ตน ทำง่าย
สุกรานิ อสาธูนิ อหิตานิ อ่านว่า สุกะรานิ อะสาธูนิ อะหิตานิ
คนดี มีสวรรค์เป็นเบื้องหน้า
สนฺโต สคฺคปรายนา อ่านว่า สันโต สัคคะปะรายะนา
พึงประกอบการค้าขาย โดยชอบธรรม
ปโยชเย ธมฺมิกํ โส วณิชฺชํ อ่านว่า ปะโยชะเย ธัมมิกัง โส วณิดชัง
จงมีธรรมะเป็นเกาะ เป็นที่พึ่ง
ธมฺมทีโป ธมฺมสรโณ อ่านว่า ธัมมะทีโป ธัมมะสะระโณ