พึงเป็นผู้มีความสุข จากการไม่เป็นหนี้
อนณสุขํ ภเวยฺย อ่านว่า อะนะนะสุขัง ภะเวยยะ
ควรทำแต่ความดี ให้เป็นนิจ
กร ปุญญมโหรตฺตํ อ่านว่า กะระ ปุนยะมะโหรัดตัง
ทำความชั่ว ย่อมเดือดร้อนในภายหลัง
ปจฺฉา ตปฺปติ ทุกฺกฏํ อ่านว่า ปัดฉา ตับปะติ ทุกกะตัง
จิตที่ฝึกหัดดีแล้ว ย่อมมีประโยชน์ยิ่งใหญ่
จิตฺตํ ภาวิตํ มหโต สํวตฺตติ อ่านว่า จิดตัง ภาวิตัง มะหะโต สังวัดตะติ
จิตที่ระวังดีแล้ว ย่อมนำความสุขมาให้
จิตฺตํ คุตฺตํ สุขาวหํ อ่านว่า จิดตัง คุดตัง สุขาวะหัง
การอนุเคราะห์หมู่ผู้พร้อมเพรียงกัน ก่อให้เกิดความสุข
สมคฺคานญฺจนุคฺคโห อ่านว่า สะมัคคานันจะนุกคะโห
จงตรวจสอบตนด้วยตนเอง
ปฏิมํเสตมตฺตนา อ่านว่า ปะติมังเสตะมัดตะนา
การพูดเกินขอบเขต ไม่เกิดผลดี
น กิเรว สาธุ อติเวลภาณี อ่านว่า นะ กิเรวะ สาทุ อะติเวละพานี
ไม่ควรไว้วางใจ ในคนพูดพล่อย
นาสฺมเส อลิกวาทิเน อ่านว่า นาดสะมะเส อะลิกะวาทิเน
ผู้ใดพูดไม่เป็นธรรม ผู้นั้นไม่ใช่คนดี
สนฺโต น เต วทนฺติ ธมฺมํ อ่านว่า สันโต นะ เต วะทันติ ธัมมัง