ใจเลื่อมใสในที่ใด ควรให้ทานในที่นั้น
ทานํ ยตฺถ จิตฺตํ ปสีทติ อ่านว่า ทานัง ยัตถะ จิตตัง ปะสีทะติ
ทานที่ให้แก่ผู้มีธรรม เป็นการดี
ธมฺมลทฺธสฺสปิ สาหุ ทานํ อ่านว่า ธัมมะลัทธัสสะปิ สาหุ ทานัง
เจตนาเสียสละ แม้น้อย ก็เอาชนะกิเลสมากได้
อปฺปาปิ สนฺตา พหุเก ชินฺนติ อ่านว่า อัปปาปิ สันตา พะหุเก ชินนะติ
บุญ ย่อมเจริญแก่ผู้ให้
ททโต ปุญฺญํ ปวฑฺฒติ อ่านว่า ทะทะโต ปุนยัง ปะวัดทะติ
คนตระหนี่ ไปสวรรค์ไม่ได้เลย
น กทริยา เทวโลกํ วชนฺติ อ่านว่า นะ กะทะริยา เทวะโลกัง วะชันติ
ความตระหนี่ เป็นมลทินของผู้ให้
มจฺเฉรํ ททโต มลํ อ่านว่า มัจเฉรัง ทะทะโต มะลัง
กลิ่นของศีล ยอดเยี่ยมที่สุด
สีลคนฺโธ อนุตฺตโร อ่านว่า สีละคันโธ อนุตตะโร
ศีล ให้สุขตราบเท่าชรา
สุขํ ยาว ชรา สีลํ อ่านว่า สุขัง ยาวะ ชรา สีลัง
ศีลจะรู้ได้ด้วยการอยู่ร่วมกัน
สํวาเสน สีลํ เวทิตพฺพํ อ่านว่า สังวาเสนะ สีลัง เวทิตัพพัง
ความตั้งใจของผู้มีศีล ย่อมสำเร็จได้
สีลวโต เจโตปณิธิ อ่านว่า สีละวะโต เจโตปะณิธิ