ชีวิตของสัตว์เหมือนภาชนะดิน ซึ่งล้วนมีความสลายเป็นที่สุด
สพฺพํ เภทปริยนฺตํ เอวํ มจฺจาน ชีวิตํ อ่านว่า สับพัง เพทะปะริยันตัง เอวัง มัจจานะ ชีวิตัง
ทั้งคนมีทั้งคนจน ล้วนมีความตายเป็นเบื้องหน้า
อฑฺฒา เจว ทฬิทฺทา จ สพฺเพ มจฺจุปรายนา อ่านว่า อัดทา เจวะ ทะลิดทา จะ สับเพ, มัดจุปะรายะนา
ฝ่ามือไม่มีบาดแผล คนย่อมจับยาพิษได้ เพราะยาพิษไม่สามารถแผ่เข้าสู่ร่างกายได้ บาปย่อมไม่มีแก่ผู้ไม่ทำฉันนั้น
ปาณิมฺหิ เจ วโณ นาสฺส หเรยฺย ปาณินา วิสํ นาพฺพณํ วิสมนฺเวติ นตฺถิ ปาปํ อกุพฺพโต
อย่าดูถูกความดีเล็กน้อยว่าจะไม่ให้ผล น้ำตกจากฟ้าทีละหยด ๆ ยังเต็มตุ่มได้
มาวมญฺเญถ ปุญฺญสฺส น มตฺตํ อาคมิสฺสติ อุทพินฺทุนิปาเตน อุทกุมฺโภปิ ปูรติ
เมื่อความดีให้ผล เมื่อนั้นเขาจึงเห็นผลของความดี
ยทา จ ปจฺจตี ภทฺรํ อถ ภทฺโร ภทฺรานิ ปสฺสติ ฯ
เมื่อความดียังไม่ส่งผล คนดีมักมองเห็นความดีเป็นความชั่ว
ภทฺโรปิ ปสฺสตี ปาปํ ยาว ภทฺรํ น ปจฺจตี
ผู้มีตนฝึกดีแล้ว ย่อมได้ที่พึ่งซึ่งได้ยาก
อตฺตนา หิ สุทนฺเตน นาถํ ลภติ ทุลฺลภํ
ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน คนอื่นใครเล่าจะเป็นที่พึ่งได้
อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ โก หิ นาโถ ปโร สิยา
คนไม่มีศีล ก็เหมือนกับต้นไม้ที่เถาวัลย์ขึ้นจนรก
ยสฺส อจฺจนฺตทุสฺสีลฺยํ มาลุวา สาลมิโวตฺถตํ
ราตรีนาน สำหรับคนนอนไม่หลับ
ทีฆา ชาครโต รตฺติ อ่านว่า ทีฆา ชาคะระโต รัตติ