พึงประกอบการค้าขาย โดยชอบธรรม
ปโยชเย ธมฺมิกํ โส วณิชฺชํ อ่านว่า ปะโยชะเย ธัมมิกัง โส วณิดชัง
จงมีธรรมะเป็นเกาะ เป็นที่พึ่ง
ธมฺมทีโป ธมฺมสรโณ อ่านว่า ธัมมะทีโป ธัมมะสะระโณ
การดำเนินชีวิต เป็นของยาก
กิจฺฉํ มจฺจาน ชีวิตํ อ่านว่า กิจฉัง มนุสสะ ชีวิตัง
การมีหิริโอตัปปะ ย่อมรักษาโลกไว้
หิริโอตฺตปฺปิยญฺเญว โลกํ ปาเลติ อ่านว่า หิริโอดตับปิยันเยวะ โลกัง ปาเลติ
นักปราชญ์ กล่าวว่าชีวิตนี้เป็นของน้อยนิด
อปฺปญฺหิ นํ ชีวิตมาหุ ธีรา อ่านว่า อัปปัญหิ นัง ชีวิตะมาหุ ธีรา
ไม่มีทรัพย์ใดเทียบเท่าศิลปะ
สิปฺปสมํ ธนํ นตฺถิ อ่านว่า สิปปะสะมัง ธะนัง นัตถิ
พึงประพฤติธรรมให้สุจริต
ธมฺมญฺจเร สุจริตํ อ่านว่า ธัมมันจะเร สุจะริตัง
ชีวิตนี้ วิปริตผันแปร ไม่แน่นอน
อสสฺสตํ วิปฺปริณามธมฺมํ อ่านว่า อะสัสสะตัง วิปปะริณามะธัมมัง
ไม่ควรพาตัว ไปพัวพันกับความชั่ว
น นํ ปาเปน สํยุเช อ่านว่า นะ นัง ปาเปนะ สังยุเช
ตน มีทางไปเป็นของตน
อตฺตา หิ อตฺตโน คติ อ่านว่า อัตตา หิ อัตตะโน คติ