ความทุกข์ เป็นภัยใหญ่ของคน

ความทุกข์ เป็นภัยใหญ่ของคน

ทุกฺขมสฺส มหพฺภยํ อ่านว่า ทุกขะมัสสะ มหัพภะยัง ทุกข์ทางกาย หมายถึงทุกข์ที่มีกายเป็นเหตุ ได้แก่ ทุกข์ที่เกิดจากความหนาว ความร้อน ความป่วยไข้ ความบาดเจ็บ ความหิวกระหาย ความเสื่อมสภาพของร่างกาย ทุกข์ที่เกิดจากการที่ต้องคอยประคบประหงม ดูแลบำรุงรักษาทำความสะอาดร่างกาย และความทุกข์อื่น ๆ อันมีกายเป็นต้นเหตุอีกเป็นจำนวนมาก ทุกข์ทางกายเหล่านี้เป็นสิ่งที่เกิดมาคู่กับร่างกาย […]

ความทุกข์ไม่เกิดแก่ ผู้ไม่มีความกังวล

ความทุกข์ไม่เกิดแก่ ผู้ไม่มีความกังวล

อกิญจนํ นานุปตนฺติ ทุกฺขา อ่านว่า อกิญจะนัง นานุปะตันติ ทุกขา เหตุที่ท่านทั้งหลายได้ดวงตาเห็นธรรม เพราะได้รู้แจ้งกฎอนัตตา สามารถคลายสักกายทิฐิ คือคลาย ความเห็นผิด ว่าเป็นตัวเป็นตนออกเสียได้ แต่ว่ายังไม่สามารถคลาย ความยึดถือ ว่าตัวว่าตนออกได้ ดังนั้นจงหมั่นเพ่ง อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา […]

ภัย ย่อมเกิดจากความอยาก

ภัย ย่อมเกิดจากความอยาก

ตณฺหาย ชายตี ภยํ อ่านว่า ตัณหายะ ชายะตี ภะยัง “ทุกข์ เพราะความอยาก” ” .. ความทุกข์มันเกิดจากความอยาก ความใคร่ “ภวตัณหา ความอยากได้ อยากเป็น อยากมี” อยากกอบโกยเอา อยากได้มาเป็นของตัว อยากเป็นเศรษฐีคหบดี […]

คนเราจะดี เพราะการกระทำ

คนเราจะดี เพราะการกระทำ

กมฺมุนา โหติ พฺราหฺมโณ อ่านว่า กัมมุนา โหติ พราหมะโณ คนไม่ใช่ต่ำทรามเพราะชาติกำเนิด แต่คนจะเป็นคนต่ำทราม ก็เพราะกรรมคือการกระทำคน มิใช่จะเป็นพราหมณ์เพราะชาติกำเนิด แต่เป็นพราหมณ์ คือผู้บริสุทธิ์ คือคนดีคนประเสริฐ ก็ เพราะกรรมคือการกระทำตามหลักการนี้ พระพุทธศาสนายึดเอาการกระทำ หรือความประพฤติ มาเป็นเครื่องแบ่งแยกมนุษย์ ในแง่ของความประเสริฐหรือความเลวทราม […]

กรรมไม่ดี ทำได้ง่าย

กรรมไม่ดี ทำได้ง่าย

สุกรานิ อสาธูนิ จ อ่านว่า สุกะรานิ อะสาธูนิ จะ “กรรมไม่ดี กับบุคคลอันเป็นที่รัก” ” .. เป็นผู้ใหญ่ก็อย่าทำกรรมไม่ดี เป็นเด็กหรือเป็นหนุ่มเป็นสาวก็อย่าทำกรรมไม่ดี “แม้รักตัวเองก็อย่าทำกรรมไม่ดี จงทำแต่กรรมดี” หรือแม้รักแม่พ่อพี่น้องลูกหลานก็อย่าทำกรรมไม่ดี “ผลไม่ดีที่ผู้ทำได้รับนั้นจะทำให้บรรดาผู้ที่รักตน พลอยกระทบกระเทือนไปด้วย” ลองนึกถึงใจตนเอง “เมื่อเห็นผู้ที่ตนรักทำความไม่ดี […]

ความคงแก่เรียน เป็นทรัพย์อันประเสริฐ

ความคงแก่เรียน เป็นทรัพย์อันประเสริฐ

สุตธนญฺจ โหติ อ่านว่า สุตะทะนันจะ โหติ พาหุสัจจะ ความเป็นผู้ได้ยินได้ฟังมาก, ความเป็นผู้ได้เรียนรู้มาก หรือคงแก่เรียน มีองค์ ๕ คือ ๑. พหุสฺสุตา ได้ยินได้ฟังมาก ๒. ธตา ทรงจำไว้ได้ ๓. วจสา […]

การคบคนพาล ไม่มีประโยชน์เลย

การคบคนพาล ไม่มีประโยชน์เลย

น สงฺคโม ปาปชเนน เสยฺโย อ่านว่า นะ สังคะโม ปาปะชะเนนะ เสยโย คบคนพาลพาลพาไปหาผิด คบบัณฑิตบัณฑิตพาไปหาผล ผู้ไม่รู้บุญคุณที่เขาทำไว้แล้ว ไม่ควรคบสมาคมด้วย ” ผู้ไม่รู้อุปการคุณที่ผู้อื่นทำแล้ว ผู้ที่ไม่เคยทำความดีอย่างใดอย่างหนึ่งแก่ใคร ผู้ที่ไม่ตอบแทนอุปการคุณที่ผู้อื่นทำให้แล้ว น่าตำหนิ ความกตัญญูไม่มีในผู้ใด การคบหาผู้นั้น […]

พึงประพฤติตน ให้พอเหมาะพอดี

พึงประพฤติตนให้พอเหมาะพอดี

อนุมชฺฌํ สมาจเร อ่านว่า อนุมัดชัง สะมาจะเร “อัตตัญญูตา” คือ ความรู้จักตน และก็ประพฤติปฏิบัติให้สมกับฐานะของตัว ว่าฐานะของเราเป็นอย่างไร? และวัด บ้าน โรงเรียน สถานที่ราชการ เราควรวางตัว ทำตัวอย่างไร มันมีคนพร้อมหมด เช่น พระเณร ก็มี […]

ผู้มีบุญ ย่อมยินดีในการทำบุญ

ผู้มีบุญ ย่อมยินดีในการทำบุญ

ปุญฺเญน ปุญฺญํ สนฺทมานา อ่านว่า ปุญเญนะ ปุญญัง สันทะมานา บุญนี้เป็นชื่อแห่งความสุข ชีวิตของทุกๆคนที่ผ่านพ้นไปในรอบปีหนึ่งๆ นับว่าเป็นลาภอย่างยิ่ง จึงถือเหตุทำบุญ เพื่อความเจริญอายุ วรรณะ สุข พละ อันเป็นพรที่ทุกๆคนปรารถนา พรเหล่านี้ ย่อมเกิดขึ้นจากการทำบุญ เราจึงยินดีในการทำบุญ และยินดีได้รับพรจากพระ […]

คนชั่ว ย่อมเพลิดเพลิน ในการทำบาป

คนชั่วย่อมเพลิดเพลิน ในการทำบาป

ปาเปน ปาปํ สนฺทมานา อ่านว่า ปาเปนะ ปาปัง สันทะมานา “กรรม เหมือนยาพิษ” ” .. กรรมนั้นให้ผลสัตย์ซื่อนัก เหมือนผลของยาพิษร้าย กรรมนั้นเมื่อทำแล้ว ก็เหมือนดื่มยาพิษร้ายแรงเข้าไปแล้ว จักไม่เกิดผลแก่ชีวิตและร่างกายไม่มี ถ้าเป็นกรรมดี ก็จักให้ผลดี ถ้าเป็นกรรมชั่ว ก็จักให้ผลชั่ว […]