พึงประกอบการค้าขายที่ชอบธรรม
ปโยชเย ธมฺมิกํ โส วณิชฺชํ อ่านว่า ปะโยชะเย ธัมมิกัง โส วณิชชัง
การรู้จักประโยชน์ นำมาซึ่งความสุข
ญาโต อตฺโถ สุขาวโห อ่านว่า ญาโต อัตโถ สุขาวะโห
ความอยาก ทำให้คนต้องวิ่งวุ่น
อิจฺฉา นรํ ปริกสฺสติ อ่านว่า อิจฉา นะรัง ปะริกัดสะติ
อย่าไว้ใจ คนที่เคยทำชั่ว
นาสฺมเส กตปาปมฺหิ อ่านว่า นาด มะเส กะตะปาปัมหิ
ชนะตนนั่นแหล่ะ เป็นดี
อตฺตา หเว ชิตํ เสยฺโย อ่านว่า อัตตา หะเว ชิตัง เสยโย
เมื่อมีความประมาท ก็เกิดความเสื่อมเสีย
ปมาทา ชายเต ขโย อ่านว่า ปะมาทา ชายะเต ขะโย
คนมีใจสะอาด ย่อมไม่ยินดีในการทำชั่ว
ปาเป น รมตี สุจิ อ่านว่า ปาเป นะ ระมะตี สุจิ
การรักษาศีล เป็นความดี
สีลํ กิเรว กลฺยาณํ อ่านว่า สีลัง กิเรวะ กัลยานัง
ผู้ทุจริต ลวงโลก ชื่อว่าทำร้ายตนเองก่อน
ปุพฺเพ หนติ อตฺตานํ อ่านว่า ปุบเพ หะนะติ อัดตานัง
คนโง่ มักตกอยู่ในอำนาจแห่งมาร
อวิทฺทสู มารวสานุวตฺติโน อ่านว่า อวิททะสู มาระวะสานุวัตติโน