พึงทำกิจ แก่ผู้ที่ช่วยทำกิจ
กิจฺจานุกุพฺพสฺส กเรยฺย อ่านว่า กิดจานุกุบพัดสะ กะเรยยะ
นักบวช ไม่สำรวม ไม่ดี
อสญฺญโต ปพฺพชิโต น สาธุ อ่านว่า อะสัญญะโต ปัพพะชิโต นะ สาธุ
พึงนอบน้อม ต่อผู้ที่นอบน้อม
นเม นมนฺตสฺส อ่านว่า นะเม นะมันตัดสะ
ควรชำระจิตของตนให้ผ่องใส
สจิตฺตปริโยทปนํ อ่านว่า สะจิดตะปะริโยทะปะนัง
พึงพิจารณาเรื่องราว โดยรอบคอบ
โยนิโส วิจิเน ธมฺมํ อ่านว่า โยนิโส วิจิเน ธัมมัง
ปัญญา เป็นเครื่องตรวจสอบสิ่งที่เรียนมา
ปญฺญา สุตวินิจฺฉินี อ่านว่า ปัญญา สุตะวินิจฉินี
คนฉลาด พึงขจัดความทุกข์ให้หมดไปให้ได้
ทุกขสฺสนฺตกโร สิยา อ่านว่า ทุกขัสสันตะกะโร สิยา
ผู้ดื่มด่ำในธรรม ย่อมอยู่เป็นสุข
ธมฺมปีติ สุขํ เสติ อ่านว่า ธัมมะปีติ สุขัง เสติ
งานใดควรทำ พึงพูดถึงงานนั้น
ยญฺหิ กริยา ตญฺหิ วเท อ่านว่า ยันหิ กะริยา ตันหิ วะเท
การระมัดระวังใจ เป็นสิ่งดี
มนสา สํวโร สาธุ อ่านว่า มะนะสา สังวะโร สาธุ