ทำความดีทีละน้อย ย่อมเต็มด้วยความดี
อาปูรติ ปุญญสฺส โถกํปิ อาจินํ อ่านว่า อาปูระติ ปุนยัดสะ โถกังปิ อาจินัง
มนุษย์ทั้งหลาย ไม่อาจทำให้เหมือนกันได้
กาตํ มนุสฺเสน ตถา มนุสฺสา อ่านว่า กาตุง มนุสเสนะ ตะถา มนุสสา
การพูดเกินขอบเขต ไม่เกิดผลดี
น กิเรว สาธุ อติเวลภาณี อ่านว่า นะ กิเรวะ สาทุ อะติเวละพานี
คนถูกนินทา เพียงอย่างเดียว ไม่มี
เอกนฺตํ นินฺทิโต โปโส อ่านว่า เอกันตัง นินทิโต โปโส
คนที่ถูกสรรเสริญ เพียงอย่างเดียว ไม่มี
เอกนฺตํ วา ปสํสิโต อ่านว่า เอกันตัง วา ปะสังสิโต
ผู้มีสติ ย่อมมีความสุข
สติมา สุขเมธติ อ่านว่า สะติมา สุขะเมทะติ
ผู้มีสติ ย่อมดีขึ้นทุกวัน
สติมโต สุเว เสยฺโย อ่านว่า สะติมะโต สุเว เสยโย
แม้พูดพอประมาณ ก็ถูกคนนินทา
มิตภาณิมฺปิ นินฺทนฺติ อ่านว่า มิตะพานิมปิ นินทันติ
สติ จำเป็นต้องใช้ในทุกๆที่
สติ สพฺพตฺถ ปตฺถิยา อ่านว่า สะติ สับพัดถะ ปัดถิยา
การอยู่ร่วมกับคนพาล เป็นทุกข์
ทุกฺโข พาเลหิ สํวาโส อ่านว่า ทุกโข พาเลหิ สังวาโส