มนุษย์ทั้งหลาย ไม่อาจทำให้เหมือนกันได้
กาตํ มนุสฺเสน ตถา มนุสฺสา อ่านว่า กาตุง มนุสเสนะ ตะถา มนุสสา
ผู้มีสติ ย่อมดีขึ้นทุกวัน
สติมโต สุเว เสยฺโย อ่านว่า สะติมะโต สุเว เสยโย
เมื่อถึงคราวทุกข์ ก็ควรมีสติ
นิจฺจํ ปชฺชลิเต สติ อ่านว่า นิจจัง ปัชชะลิเต สะติ
ผู้มีจิตคิดร้าย ย่อมหาความเจริญไม่ได้
ปทุฏฺฐจิตตสฺส น ผาติ อ่านว่า ปะทุดถะจิดตัดสะ นะ ผาติ
ผู้ฉลาด ควรรักษาศีล
สีลํ รกฺเขถ เมธาวี อ่านว่า สีลัง รักเขถะ เมทาวี
ผู้ปกครอง ต้องทราบสิ่งที่ทำแล้วและยังมิได้ทำ
สยํ ชญฺญา กตากตํ อ่านว่า สะยัง ชัญญา กะตากะตัง
ผู้ปกครอง ทำอะไรไม่รอบคอบ จะเดือดร้อน
เวคา กตํ ตปฺปติ ภูมิปาล อ่านว่า เวคา กะตัง ตัปปะติ ภู-มิปาละ
บัณฑิต ชอบพิจารณาความผิดของตน
นิชฺฌตฺติพลา ปณฺฑิตา อ่านว่า นิดชัดติพะลา ปัณดิตา
มีสติ ป้องกันความชั่วร้ายได้
สติ เตสํ นิวารณํ อ่านว่า สติ เตสํ นิวารณํ
คนชั่ว ชั่วเพราะการกระทำ
กมฺมุนา วสโล โหติ อ่านว่า กัมมุนา วะสะโล โหติ