การไม่เบียดเบียนกัน เป็นสุขในโลก
อพฺยาปชฺฌํ สุขํ โลเก อ่านว่า อับพะยาปัดชัง สุขัง โลเก
จงเตือนตนด้วยตนเอง
อตฺตนา โจทยตฺตานํ อ่านว่า อัตตะนา โจทะยัตตานัง
สังขารที่จิรังยั่งยืน ไม่มี
สงฺขารา สสฺสตา นตฺถิ อ่านว่า สังขารา สัสสะตา นัตถิ
มีหมู่ญาติมากมาย นั่นแหล่ะดี
สาธุ สมฺพหุลา ญาตี อ่านว่า สาธุ สัมพะหุลา ญาตี
เกิดเป็นมนุษย์ของยาก
กิจฺโฉ มนุสฺสปฏิลาโภ อ่านว่า กิจโฉ มนุสสะปฏิลาโภ
ความอดทน ย่อมตัดมูลเหตุความชั่วทั้งปวง
ปาปานํ ขนฺติ มูลํ นิกนฺตติ อ่านว่า ปาปานัง ขันติ มูลัง นิกันตะติ
อย่าถามถึงชาติกำเนิด จงถามถึงความประพฤติ
มา ชาตึ ปุจฺฉ จรณญฺจ อ่านว่า มา ชาติง ปุจฉะ จะระณัญจะ
อยู่ในอำนาจของผู้อื่น เป็นทุกข์ทั้งสิ้น
สพฺพํ ปรวสํ ทุกฺขํ อ่านว่า สัพพัง ปะระวะสัง ทุกขัง
ไม่ควรคบหากับคนผู้ไม่ใส่ใจใยดี
อเปตจิตฺเตน น สมฺภเชยฺย อ่านว่า อะเปตะจิตเตนะ นะ สัมภะเชยยะ
เมื่อตาย ทรัพย์สักนิดก็ติดตามไปไม่ได้
น มิยฺยมานํ ธนมนฺเวติ อ่านว่า น มิยยะมานัง ธะนะมันเวติ