มีศรัทธาที่มั่นคง นำความสุขมาให้
สุขา สทฺธา ปติฏฺฐิตา อ่านว่า สุขา สัทธา ปะติดฐิตา
ศีล เป็นอาภรณ์อันประเสริฐ
สีลํ อาภรณํ เสฏฺฐํ อ่านว่า สีลัง อาภะระนัง เสดถัง
เมื่อถึงคราวทุกข์ ก็ควรมีสติ
นิจฺจํ ปชฺชลิเต สติ อ่านว่า นิจจัง ปัชชะลิเต สะติ
ควรยั้งใจจากบาปทั้งปวง
ปาปา จิตฺตํ นิวารเย อ่านว่า ปาปา จิตตัง นิวาระเย
ปัญญา เป็นดวงแก้วของคน
ปญฺญา นรานํ รตนํ อ่านว่า ปัญญา นะรานัง ระตะนัง
ควรทำการให้พอเหมาะ พอดี
อนุมชฺฌํ สมาจเร อ่านว่า อะนุมัดชัง สะมาจะเร
พึงทำกิจ แก่ผู้ที่ช่วยทำกิจ
กิจฺจานุกุพฺพสฺส กเรยฺย อ่านว่า กิดจานุกุบพัดสะ กะเรยยะ
นักบวช ไม่สำรวม ไม่ดี
อสญฺญโต ปพฺพชิโต น สาธุ อ่านว่า อะสัญญะโต ปัพพะชิโต นะ สาธุ
พึงนอบน้อม ต่อผู้ที่นอบน้อม
นเม นมนฺตสฺส อ่านว่า นะเม นะมันตัดสะ
ควรชำระจิตของตนให้ผ่องใส
สจิตฺตปริโยทปนํ อ่านว่า สะจิดตะปะริโยทะปะนัง