ผู้รักตน ไม่ควรเบียดเบียนคนอื่น
ตสฺมา น หึเส ปรํ อตฺตกาโม อ่านว่า ตัดสะหมา นะ หิงเส ปะรัง อัดตะกาโม
ขันติคือความอดทน เป็นความเพียรอย่างยิ่ง
ขนฺตี ปรมํ ตโป ตีติกฺขา อ่านว่า ขันตี ปะระมัง ตะโป ตีติกขา
จะทำให้ทุกคนเหมือนกันหมด ไม่ได้
กาตุ มนุสฺเสน ตถา มนุสฺสา อ่านว่า กาตุ มนุสเสนะ ตะถา มนุสสา
ผู้ตามรักษาตน จะไม่เดือดร้อน
อตฺตานุรกฺขี ภว มา อฑยฺหิ อ่านว่า อัตตานุรักขี ภะวะ มา อะทัยหิ
เป็นคน ควรรักษาสัจจะ
สจฺจมนุรกฺเขยฺย อ่านว่า สัจจะมะนุรักเขยยะ
ธรรมะเท่านั้น ทำให้คนต่างจากสัตว์
ธมฺโม ว เตสํ อธิโก วิเสโส อ่านว่า ธัมโม วะ เตสัง อะธิโก วิเสโส
กรรมจำแนกสัตว์ให้ทรามและประณีตต่างกัน
กมฺมํ สตฺเต วิภชติ อ่านว่า กัมมัง สัตเต วิภะชะติ
ผู้ประพฤติธรรม ย่อมนอนเป็นสุข
ธมฺมจารี สุขํ เสติ อ่านว่า ธัมมะจารี สุขัง เสติ
จงถอนตนขึ้นจากหล่ม เหมือนช้างตกหล่มถอนตนขึ้นฉะนั้น
ทุคฺคา อุทฺธรถตฺตานํ ปงฺเก สนฺโนว กุญฺชโร อ่านว่า ทุกคา อุทธะระถัตตานัง ปังเก สันโนว กุนชะโร
ชีวิตของสัตว์เหมือนภาชนะดิน ซึ่งล้วนมีความสลายเป็นที่สุด
สพฺพํ เภทปริยนฺตํ เอวํ มจฺจาน ชีวิตํ อ่านว่า สับพัง เพทะปะริยันตัง เอวัง มัจจานะ ชีวิตัง